අනේ …. අපි නොදන්න පත්තිනි අම්මා

රුසියාවට වඩා ලොකුයි ඉරිසියාව ඒත් ඉරිසියාව ඇති වෙන්නේ තමන්ගේ නොහැකියාව පදනම් කරගෙන කියන එක තමයි මගේ පුද්ගලික අදහස. උදාහරණයක් ලෙස අපි මෙහෙම හිතමු ගමක පවුල් දෙකක් තියෙනවා එක පවුලක් දුප්පත් අනිත් පවුල පෝසත් පොසත් පවුල තමන්ගේ ගමන් පහසුවට කාර් එකක් භාවිතා කරනවා දුප්පත් පවුල පයින් තමයි ගාටන්නේ ඉතිං අර දුප්පත් පවුලේ අයට ඉරිසියාව ඇති වෙනවා මොකද තමන්ට කාර් ඒකක් ගන්න බැරිනිසා තමන්ට කාර්එකක් නැති නිසා ඉතිං මෙන්න මෙහෙම තමයි ඒ ඉරිසියාව පිටවෙන්නේ, ඔය කාර්එක වැඩක් නෑ පරණ ලඩයක් මග යනකොට කැලි හැලෙනවා, ඔකුන් ඔයිට ඉස්සර අපේ ගෙවල් වලමයි හිටියේ උදේ වෙනකොට ගෙට රිංගනවා මහ රෑ තමයි අපේ ගෙදරින් යන්නේ මට ඒ දවස් වල ගෙවල් දෙකකට උයලා අත්වල කරගැට ඇවිල්ලා තිබුනේ, ඔවු මම කියන්නේ ඇත්තමයි අනේ ඔකුන්ට ඔය හිටියට කන්නවත් නැ නිකං ලෝකෙට පේන්න කාර් අරන් තියෙන්නේ, නැත්තං ආයි කියන ප්‍රසිද්ධම එකක් තමයි ඔය කාර් තියාගෙන හිටියට ඔය මිනිහට යන යන තැන ගැනු මහ වලත්තයෙක්, නැත්තන් ඔය කාර් තිබුනට වැඩක් තියෙනවයැ මිනිහා ගිය ගමන් තව මිනිස්සු ඔය ගෙට රිංගන හැටි දන්නේ අපිනේ, වැරදිලා හරි කවුද එන්නේ කියලා ඇහුවොත්, එකෙක් කියලා නෑ ඔය ඕනිතරං එන්නේ එක එක දවසට එක එකා,

ඔය වටේ පිටේ අයට කියන විදිය ගෙදර අයට කියන විදිය මෙහෙමයි, අපිනං ඔය වාහන ගන්නේ නෑ නේ ඒ වගේ මාකට් බැහැලනේ, අනේ අපරාදේ නේ අයවැයෙන් ගාන වැඩිකරානේ ඊට කලින් වාහනයක් ගන්න බැරිඋනානේ,

මේ දෙවල් වලින් තව තවත් මිරිකෙමින් හිටියම ඊට පස්සේ පටන්ගන්නේ ඕපේ අරින්නයි චරිත ඝාතනයයි ඒක නං හරිම භයානක දෙයක් වෙන මොකවත් නෙවෙයි ගොඩක් මිනිස්සු ඒවගේ දේවල් ඉවසන්නේ නෑ, මම වගේනං එකෙක් දෙන්නේක් මරලා මං හිරේ දරුපවුල අනාථවෙලා යැයි එක වතාවක් මට මේ ගැන කථාකරන කොට මගේ මිත්‍රයෙක් මට කිවුවේ, ඇත්තටම ඔපේ අරින ගෑනු මටත් පේන්න බැ සමහරු ඉන්නවා පවුල් පිටින් ඔපේ අරින්නේ අම්මලා දුලා පුතාලා තරගෙට ඕපේ දෙසනවා නැත්තං චරිත සහතික දෙනවා තමන්ගේ කුසින් වදාපු දරුවට වඩා අල්ලපු ගෙදර දරුව ගැන මේ මිනිස්සු හොදට දන්නවා අල්ලපු ගෙදර ළමයා යන ක්ලාස්, අල්ලපු ගෙදර ළමයාගේ බොයි ෆෙරෙන්ඩ් / ගර්ල් ෆෙරෙන්ඩ්, නැගිටින වෙලාව කන බොන වෙලාව නිදියන වෙලාව විතරක් නෙවෙයි යට ඇදුමේ පාට පවා දන්න අම්මණ්ඩිලා තමයි ඉන්නේ, ඒත් තමන්ගේ දරුවා ඕලෙවල් ෆෙල්.

මේ හැම දෙයක්ම වෙන්නේ අල්පු ගෙදර එකා හෝ උන් තමන්ට වඩා හොදට ඉන්නකොට එතකොට තමන් තුල නිකම්ම ගොඩනැගෙන හීන මානයෙන් ගොඩයන්න විදියක් ලෙසට තමයි මට දකින්න ලැබෙන්නේ ඒ නිසා තමයි, ඔය කාර්බාර් වලට ගියාට එයාගේ පැටිකිරිය අපි නොදන්නවායෑ වගේ දේවල් අපිට අහන්න ලැබෙන්නේ නමුත් ඒක ඇවිල්ලා සෑම දෙනා ලගම තියෙන දුර්වල තාවයක් මේ මගේ ලගත් ඒක තියෙනවා ඇත්තම කියනවා නම් අඩු වැඩි වශයෙන් අපි හැමෝම ලග විවිධ ආකාරයෙන් විවිධ ස්වරූපයෙන් ඕක තියෙනවා

ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිතුමා කිවුව කථාවකින් අවසන් කරන්නම් (මතක හැටියට) “ඔබට අවශ්‍යනම් මාව ඝාතනය කරන්න නමුත් මාගේ චරිතය ඝාතානය නොකරන්න, මා ඝාතනය කරන පුද්ගලයාට මා සමාව දෙමි නමුත් මාගේ චරිතය ඝාතනයකරන පුද්ගලයාට මා සමාව නොදෙමි“

මල පැනීම

රාජකාරිය සිදුකරන්නේ රාජකාරි පරිචය පිලිබදව පත්වීමේ ලිපියත් එක්ක දෙන නිසාම විතරයි ? ඔවු ඔහොම හිතෙන වාර අනන්තයි ඔෆිස් එකේ කම්කරුවා නැති දවසට තේ එකක් බිලා හමාරයි, ඉන්න තරමක් ඉන්නේ ගැණු උනත් තේ එකක් හදන්න එක වේ**ක් නෑ ඒ විතරක් මදැයි තමන් ඉන්න තැනවත් අතුගාගන්නේ නෑ මේසේ පිහිදාගන්නේ නෑ පුටුවට බැදිලා තියෙන මකුළු දැල් පිහින්නේ නෑ ආවෙලේ ඉදන් කම්කරුවට බැන බැන පුටුව රත් කර කර ඉන්නවා මේක පුදුම වදයක්නේ අඩුම තරමින් මුන්ට තමන් ඉන්න තැනවත් ඩිංගිත්තක් පිරිසිදු කරගන්න බෑ. ගෙදරදිත් මෙහෙමද? හරිහමං මිනිහෙක් හම්බ උනොත් ගුටිකාලා තමයි කසාදේ කැඩෙන්නේ කියලා කියන වාර අනන්තයි ඒත් උන් නං එහෙම්මමයි ඉෂු කුෂු රෂු කිය කිය හුරතල් වෙවි රතු ඉර ගහන නිසා යංතං අටහමාරට ඇවිත් ආපුවෙලේ ඉදන් කාපුවා බිපුවා නාට්ටි ඇදුම් පැලදුම් ගැන කිය කිය ඉදන් උදේ කෑවේ නෑ කියලා නමය හමාරට දහයට බත්ගුලි අරං ගිල ගිල මුළු උදේ වරුවම නාස්ති කරනඑක තමයි මුන්ට තියෙන එකම රාජකාරීය. 

වැරදිලා හර අපි තමන් ඉන්න තැන අතුගැවොත් මේ මේ ඕවා කරන්න එපා ඒකට තමයි ***ඉන්නේ, කියලයි ඉස්සල්ලම පටං ගන්නේ ඊට පස්සේ අනේ … මේතනත් අතුගාන්නකො අතනත් අතුගාන්නකො කිය කිය මුළු ඔෆිස් එකම අතුගානකං බලං ඉන්න එක තමයි කරන්නේ තේ හැදුවොත් එකෙක්ට කහට අඩුවෙන් තවඑකෙක්ට කහට වැඩියෙන් තව එකෙක් කහට නං බොන්නේ නෑ කිරි නැද්ද? සිනි අඩු වැඩි මගේ කෝප්පේ නැතිංන මට තේ එපා මල සමයං බෝල සබං හැට හයම. ඔෆිස් එකට දාගෙන එන්න එක සෙරෙප්පු කුට්ටමක් ඔෆිස්එකේ වැඩකරන්න තව සෙරෙප්පු කුට්ටමක් වොෂ්රූම් එකට තව සෙරෙප්පු කුට්ටමක් දාන හවස හතරේ ඉදන් ගෙදර යන්න මේකප් උලන පවුඩර් බබාලා තමයි ඉන්නේ ඒත් තමන්ගේ ඔළුවට උඩින් තියෙන මකුළු දැල කඩලාදාන්න අත උඩට උස්සගන්න පන නැ. එහෙවු උන් ටිකක් තමයි ඔෆිස්වල ඉන්නේ

හැමෝම නෙවෙයි එකෙක් දෙන්නෙක් හැර අනිත් අන් ඔක්කාම එහෙම තමයි වැඩ කරන ටික දෙනාගේ පිහිටෙන් ඕනි ලෙඩකදි ජාමේ බේරාගන්න එක තමයි තියරිය අර  වැඩකරන උන්ගෙවල් දොරවල් ගැනි දරුවෝ මොකවත් නැතිව ගෙවල් වලින් බැනුම් අහ අහ රැ දවල් දෙකෙම වැඩ ඒත් අන්තිමේදි ඒ වැඩකරන උන්ට මොකවත් නෑ උන්ට වෙන්නේ අර කොට අදින අලින්ට වෙන දේම තමයි කවදාවත් පෙරහැරේයන්න වෙන්නේ නෑ

හැදිමිටයි

වෛද්‍ය සායනයට ගිහින් ඇස් දෙක පෙන්නලා ඔෆිස් එකෙයි ගෙදරයි දවස තිස්සසෙම මොනිටරේට ඔළුවදාගෙන ඉන්නවා කියලා දොස්තරට කිවුවම ඇස් දෙකට කූලින්  ග්ලාස් දෙකක් දුන්නා හැම ආයතනකම තිබිය යුතු නිසා අපේ ආයතනයෙත් නමට වගේ තියෙන වෛද්‍ය රක්ෂණ අරමුදලෙන් ප්‍රතිලාභ ඉල්ලුවා, මාත් එක්ක අපේ එච් ආර් ගේ ටයිපිස්ට් ඇවිත් කණ්නාඩිගත්තා දැන් මාර අවුල වෛද්‍ය රක්ෂණයෙන් දෙන්නේ තුන්දහක් නිසා තුන්දහක් ඉල්ලමු කියලයි මේ අම්මන්ඩි කියන්නේ, වැඩියෙන් ඉල්ලලා වැඩක් නෑළු

ඒ වෙලාවේ මම කිවුවා තව කාලයකින් වෛද්‍ය රක්ෂණයෙන් දෙන ප්‍රතිලාභ වැඩි කරන්න ඕනි නිසා ඒ වැඩි කරනකොට ගනන් හිලවු දැන්ගන්නත් එකක වියදම් උන ගාන දාලා දෙමු. ඊට පස්සේ දෙන ගානක් දැන් ගනිමු කියලා (මම දැම්මේ සරලව කෙටියෙන්) ඒත් මේ අම්මන්ඩි ඒක පිලිගන්නේම නෑ තුන්දාහට ඉල්ලීම දාමු කියලා මැරෙන්න හදනවා 

උපාධිධාරිනියක් තමයි ඒත් මුන්ට උපාධිය දුන්නට මොලේ දෙන්න බෑනේ? ඒත් පස්සේ හිතුනා ගෑණු මාලේ හැදිමිටයි කියලා අපේ මුතුන්මිත්තෝ කිවුවේ බොරුවටැ කියලා

නිවාඩුවක් ...?? ඒ මොකටද ?

නිවාඩු දවසක් කියන්නේ සේවකයන්ට තියෙන වටිනා දවසක් නමුත් අපිට රාජකාරී දිනයන්වල වා නිවාඩුවක් ගන්න පුළුවන් ඒත් සමහර ‍ලොකු ලොක්කන්ට අනුව නිවාඩුව රදා පවතින්නේ තනිකරම ඒ අයගේ කැමැත්ත මත පමණයි, නිවාඩුවක් අරන් ඉන්න දවසක උනත් ඒ ඇයොන්ට ඕනි නම් නිවාඩුව අවලංගු කරලා වැඩට ගෙන්නවා ගන්න පුළුවන්, සරලව තේරෙන භාෂාවෙන් කියනවා නම් අපි ලෙඩ ඇදේ මැරෙන්න වැටිලා හිටියත් උන්ට ඕනි නම් ඇවිදින් කඹුරන්න ඕනි කියන එකයි ? සේවකයන් කියන්නේ මේ ඇයොන්ට අනුව වහල්ලු ටිකක් විතරයි වගේ කථා කරන්නේ හැබැයි ඔය හැම මහත්තයෙකුටම අමතක වෙලා තියෙන දෙයක් තමයි ඔය මිනිස්සුන්ගේ මහත්තයා කං රැදිලා තියෙන්නේ අපි වැඩකරන නිසා කියලා නමුත් අපි සේවකයෝ ඒ ගැන නිසි අවබෝධයක් නැති නිසා අපි කඹුරනවා උන් වැජබෙනවා සේවක අයිතින් හා වරප්‍රසාද බල්ලට යනවා

ඒකනං එහෙම තමා

ප්‍රභාකරන් කියන්නේ පාදඩ අශිෂ්ඨ මිනීමරුවෙක් නමුත් මම මේ ප්‍රභා ගැන පුදුම වෙන දෙයක් තියෙනවා ලෝකේ තියෙනවා රටවල් වර්ග දෙකක් එකක් දියුණුරවල් අනික දුප්පත්රටවල් මේ දියණු රටවල සම්මතයෙන්ම  තියෙනවා හරි අපුරු දේවල් ඒ තමයි තමන්ගේම අවි ආයුධ තමන්ගේම කියලා යාන වාහන තමන්ගේම කියලා ලොකු කර්මාන්තශාලා නිෂ්පාදනාගාර ඒත් දුප්පත් රටවල මේවා නෑ දුප්පත් රටවල තියෙන්නේ පොසත් රටවලින් ගෙනල්ලා අටවපු දුප්පත් රටවල මිනිසුන්ගේ ශ්‍රමය සූරාකන ආකාරයේ ලොකු කර්මාන්තශාලා හා නිෂ්පාදනාගාර ඒත් මේ ප්‍රභාකරන් කියන ත්‍රස්ථවාදියා මාර බුලට් එකක් අර පෝසත් රටවලට පමණක් සම්මතයෙන් තියෙන දුප්පත් රටවල තියෙන්න බැරි තමන්ගේම අවි ආයුධ තමන්ගේම කියලා යාන වාහන තමන්ගේම කියලා ලොකු කර්මාන්තශාලා නිෂ්පාදනාගාර මූගේ බල ‍ප්‍රදේශයේ තියෙනවා ?? මෙතන මොක් හරි කුමන්ත්‍රණයක් ඇති නේද? ඒක නම් මම දන්නේ නෑ හැබැයි මම දන්වා අපි ප්‍රභාකරන්ව බල්ලෙක් වගේ මැරුවට පස්සේ ඒ සියළුම දේවල් අපිට අයිති උනා කියලා. 

අපිට කරන්න තිබුනේ මේ අයිතිඋන දේවල් තව දියුණු කරලා අපේ ප්‍රයෝජනයට භාවිතා කරන එක නේද? නමුත් අපි කරන්නේ මේ දේවල් දිරලා පොලොවට පස් වෙනකං ප්‍රදර්ශණය කර කර ඉන්න එක විතරයි නේද? ප්‍රභාකරන්ගේ බෝම්බ කම්මලේ තිබුන ජොනි බට්ටා, බබා මෝටාර්, මෙරට නිෂ්පාදිත උණ්ඩ හා අවි, සබ්මැරීන් ප්‍රභාකරන්ගේ ආයුධ නිෂ්පාදන ඉංජිනේරු ආයතන පතුරම් වර්ග නිෂ්පාදනාගාර, ප්‍රභාකරන්ගේ ජන මාධ්‍ය ජාලය මේ හැම දේම සමග අපිට ලැබුනා වෙනත් විදේශ ආධාර හෝ ණය නැතිව මේ සියල්ලම නිෂ්පාදනය කර ගත හැකි වූවාවූ ඉංජිනේරු යාන්ත්‍රණය අපිට ලැබුනා, කියලා වැඩක් නෑ අපිට හම්බ උනේ නිධානයක් ඒත් අපේ අවාසනාවට අපි ඒක නැති කරගන්නවා. දියුණු රටවල පමණක් තියෙන ආකාරයේ කර්මාන්ත නිෂ්පාදන හා කෘෂි ආර්ථික නිර්මාණ වලට හා ඒ දැණුම ලබාගැනිමට අපි කොච්චරනම් වියදම් කරනවාද? අඩුම තරමින් අපි දැන් ඉතිරිවෙලා තියෙන ටික වත් ප්‍රයෝජනයට ගනිමු.

අපිට අවශ්‍ය වන්නේ උත්සහය හා අධිෂ්ධානය විතරයි ප්‍රභා හදා ගත්තා වගේ සිස්ටම් එකක් අපිට හදා ගන්න බැරි ඇයි? එහෙම හදාගන්නම බැරිම නම් අපිට කරන්න තියෙන්නේ ප්‍රභාගේ සිස්ටම් එක අපිට ඕනි විදියට හරවා ගන්න එක හැබැයි ඒ තම තමන්ගේ සාක්කු විතරක් පුරවාගන්නා තම තමන්ගේ වාසියට නෙවෙයි. හැබැයි අපි එහෙම කලොත් අපිට තව අවුරුදු 20-30 ගියාම බටහිර යුරෝපීය රටක් වගේ ජීවන තත්ත්වයක් ලබන්නට පුළුවන් වෙන්නේ නෑ කියන්නේ කොහොමද? ඉන්දියාටයි චීනෙටයි අතපාන්නේ නැතිව ඉන්දියවට චීනෙට ආධාර ලබාදෙන රටක් බවට පත්වෙන්න බැ කියලා හිතන්නේ කොහොමද? 

අපි සතුරාටත් ගරුකල ජාතියක් සතුරාගෙන් පාඩම් ඉගෙන ගත්ත ජාතියක් සතුරා විසින් පෙන්වා දුන් අපේ වැරදි හදාගත්ත ජාතියක් ඉතිංඅපිට බැරි නෑ අවශ්‍ය වෙන්නේ පොඩි උත්සහයක් හා අධිෂ්ඨානයක් පමණි. අපිට දියුණු රටක් බවට පත්වෙන එක මහ දෙයක් නෙවෙයි මට ඒක 100%ක් ෂුවර්.